Znaczenie W Excel 2007 i nowszych formuła może zawierać do 255 argumentów, natomiast w programie Excel 97–2003 maksymalne ograniczenie liczby argumentów w formule wynosi tylko 30. Co należy zrobić W funkcji sprawdzania zgodności kliknij przycisk Znajdź, aby zlokalizować komórki zawierające więcej niż 30 argumentów, a następnie Używanie nazw w formułach. Zaznacz komórkę, a następnie wprowadź formułę. W formule umieść kursor w miejscu, w którym chcesz użyć nazwy. Wpisz pierwszą literę nazwy i wybierz nazwę z wyświetlonej listy. Ewentualnie wybierz pozycję Formuły > Użyj w formule i wybierz nazwę, której chcesz użyć. Naciśnij klawisz Enter. Tomasz Urbanski.net.pl: Co w Excelu oznacza błąd #ARG!? #microsoftexcel. WYSZUKAJ.PIONOWO pozwala na różne klucze wyszukiwania, takie jak „Apple” czy „Orange”. Jeśli oczekiwana jest wartość inna niż błąd, klucze wyszukiwania muszą znajdować się w pierwszej kolumnie zakresu. Jeśli nie chcesz wpisywać wartości kluczy wyszukiwania, możesz użyć odwołania do komórki, np. „G9”. klucz We can Write Formula in Excel in 2 ways, namely, Method #1 – Write the formula manually. a). First, type an equal (=) sign in an empty cell. b). Enter the cell value or cell reference. c). Enter the arithmetic operator, such as +, *, -, /, or the mathematical operations according to the required calculation. d). W Excel dla sieci Web można wyświetlić formuły tablicowe, jeśli otwierany skoroszyt już je zawiera. Jednak w tej wersji programu Excel nie będzie można utworzyć formuły tablicowej, naciskając klawisze Ctrl+Shift+Enter, co spowoduje wstawienie formuły między parą otwierających i zamykających nawiasów klamrowych({ }). Aby obliczyć średnią tylko dla wartości spełniających określone kryteria, należy użyć funkcji ŚREDNIA.JEŻELI lub funkcji ŚREDNIA.WARUNKÓW. Uwaga: Funkcja ŚREDNIA sprawdza tendencję centralną, którą jest lokalizacja środka zbioru liczb w rozkładzie statystycznym. Trzy najczęściej używane miary tendencji centralnej to: Funkcja w Excelu, która oblicza wartość bezwzględną z liczby lub komórki, to funkcja MODUŁ.LICZBY. Możesz użyć tej funkcji, aby uzyskać wartość bezwzględną liczby, co oznacza, że wynik zawsze będzie dodatni. Na przykład, funkcja MODUŁ.LICZBY (-5) zwróci wynik 5. A co jeśli chcemy wiedzieć na podstawie samej daty, jaki to numer tygodnia w roku? W niektórych raportach czy zestawieniach jest to używane. Także tu Excel przychodzi z pomocą. Zamiast liczyć na piechotę, wskazujemy w formule komórkę z datą i dostajemy numer tygodnia jak 1,2,3 itd. Tu jednak mała uwaga. Excel wyświetla # REF! błąd, gdy formuła odnosi się do komórki, która nie jest poprawna. 1. Komórka C1 odwołuje się do komórki A1 i komórki B1. 2. Usuń kolumnę B. Aby to osiągnąć, kliknij prawym przyciskiem myszy nagłówek kolumny B i kliknij Usuń. 3. Wybierz komórkę B1. Odniesienie do komórki B1 jest już nieważne. 4. 8GcR8. Operator @ (małpy) w najnowszych wersjach Ms Excel Niejawne tablice przecięcia i tabele dynamiczne. Najnowsze wersje programu Ms Excel wprowadzono nowe funkcje, w tym grupę określaną tabelami dynamicznymi. Te funkcje automatycznie wypełniają zakres, tablicę i eliminują potrzeby starszych wersji klawiszy Ctrl + Shift + Enter (rozszerzenie) tablicowe. Tablice dynamiczne mają wpływ na wydajność w odniesieniu do sposobu zarządzania częścią przecięcia niejawnego, które często są używane w podsumowaniu finansów, w funkcjach takich jak Index, Przesunięcie …itp. Niejawna logika przecięcia ogranicza wiele wartości do jednej wartości. Komórka arkusza może przyjąć tylko 1 wartość. W związku z tym Formuła zwraca: ten element, jeżeli wartość jest pojedynczym elementem wartość z lewego najwyższego miejscu, jeżeli wartość jest tablicą, Aktualny język formuły W najnowszych wersjach, z obsługą dynamiczną program nie będzie próbować przeprowadzić niejawnego przecięcia. Zamiast tego interpretuje formułę jako formułę tablicową. Niejawna część wspólna została użyta przez program Excel oparty na niedynamicznej tablicy, aby zapobiec zwracaniu tablicy przez formułę. Jednak teraz, gdy tablica jest w sposób macierzysty, tzn. może automatycznie rozdzielać i wyświetlać zawartość pojedynczych komórek w pojedynczych komórkach wynikowych. Aby w nowszych wersjach pozbyć się niejawnego przecięcia i przejść do obsługi dynamicznej należy dodać niejawny operator przecięcia (@). Operator ten dopisujemy przed nazwą funkcji. W trakcie otwierania pliku, który został utworzony w wersji, która nie obsługiwała tabel dynamicznych, sam program automatycznie zaproponuje dopisanie operatora @ przed nazwą formuły, tak, aby gdy zajdzie taka potrzeba wykorzystywać tablice dynamiczne. Dodanie operatora @ przed starszymi formułami w niczym nie zmienia wyniku. Pisząc aktualne formuły używając nowszego języka zapisu formuł wstawiamy operatora @ w miejscu, gdzie może nastąpić przecięcie niejawne. Do wcześniej napisanych formuł w momencie otwierania pliku Ms Excel zaproponuje dodanie operatora @, po akceptacji znaki zostaną dodane w odpowiednie miejsca w formułach. Wynikiem tej samej funkcji jest wartość z najwyższej komórki, w lewym rogu, jeżeli jest operator @ Usuwanie operatora @ Jeżeli usuniemy operator @ automatycznie dodany przez program: nastąpi zmiana, (zamiast jednego wyniku zostanie wyświetlona cała tablica w sąsiadujących komórkach), jeżeli wynikiem formuły był pierwszy element tablicy Wynikiem tej samej funkcji jest tablica (wynik rozlewa się do sąsiednich komórek), jeżeli nie ma operatora @ nie spowoduje to żadnej zmiany w obliczeniu , jeżeli wynikiem formuły jest pojedyncza wartość. w formułach tablicowych, po otwarciu w starszej wersji zostanie odtworzony zapis, z użyciem nawiasów klamrowych { } , które dodawały się automatycznie po naciśnięciu CTRL +SHIFT+ENTER w celu zakończenia formuły tablicowej. Zapis formuły tablicowej w Excel 2019 Funkcja tablicowa Częstość – zapis w starszych wersjach. Operator @ w odwołaniach strukturalnych w tabelach programu Ms Excel W najnowszej wersji Ms Excel w tabeli Excela Operator @ zastępuje operator # ten wiersz – dotyczy komórek w tym samym wierszu, co formuła, tak jak odwołanie wzgędne Jedynie w sytuacji, gdy tabela składa się tylko z jednego wierszamoże pojawić się # również w najnowszych wersjach. Odwołania strukturalne w tabeli Ms Excel wersje wcześniejsze - operator # ten wiersz Odwołania strukturalne w tabeli Ms Excel aktualnie - operator @ ten wiersz SPIS TREŚCI 1 Po co nam znaki dolara w Excelu?2 Co zrobić, żeby zablokować adresy komórek?3 Kiedy, w praktyce, najlepiej wstawiać dolary?4 Wygodny sposób na wstawianie znaków dolara w Excelu5 Wstawianie tylko jednego znaku dolara w Excelu Jednym z podstawowych narzędzi Excela są formuły, a wraz z nimi znak dolara. Wewnątrz formuły (czasem nawet bardzo prostej) możesz wskazywać wybrane komórki, przykładowo: „przemnóż zawartość komórki C5 przez zawartość komórki D5”. W poniższym przykładzie, C5 i D5 to adresy komórek. Przy tych adresach mogą czasem stać znaki dolara – $C$5 oraz $D$5 (rys. 1). Kiedy te dolary wstawiamy? Do czego to jest potrzebne? Co te dolary zmieniają? Na te pytania odpowiemy sobie poniżej. Rysunek 1. Przykład PRODUKTY. Po co nam znaki dolara w Excelu? Trzeba sobie uświadomić jedną rzecz – gdy przeciągamy formuły, to wraz z przeciągnięciem, zmieniają się odpowiednio adresy komórek użyte w tej formule. W przykładzie PRODUKTY, jeśli przeciągnę formułę 3 wiersze w dół, to adresy też zmienią się o 3 wiersze w dół (C5 zmieni się na C8, a D5 zmieni się na D8) (rys. 2). Jest to zupełnie normalne w Excelu, a wręcz często tego po prostu oczekujemy. Po co więc te dolary? Czytaj dalej… Rysunek 2. Wobrażmy sobie teraz inny przykład, gdzie analizujemy jeden konkretny produkt, który ma stałą cenę (420 zł) i liczymy jego sprzedaż w kolejnych miesiącach (rys. 3). Tutaj formułą będzie przemnożenie ilości przez cenę, czyli C5 mnożone przez G4. Rysunek 3. Przykład MIESIĄCE. Jeśli przeciągniemy taką formułe znów o 3 wiersze w dół, to C5 zmieni się na C8, a G4 na G7. Jak widać na rysunku 4, używanie komórki G7 jest bez sensu bo tam wcale nie ma ceny produktu. Zamiast G7 powinno być dalej G4. Na tym przykładzie widać, że nie zawsze chcemy, żeby wraz z przeciągnięciem formuły, przesuwały się adresy komórek. Rysunek 4. Co zrobić, żeby zablokować adresy komórek? Żeby G4 nie zmieniało nam się na G7, należy do G4 dodać $ (dolary). Na razie zróbmy to ręcznie, czyli: W przykładzie MIESIĄCE (rys. 5) wejdź do formuły w komórce D5 i zwyczajnie dopisz „$” (znak dolara) przed „G” i przed „4” i naciśnij ENTER (żeby zapisać zmiany w formule). Dużo więcej filmów z dolarów w Excelu Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej zastosowań dla dolarów. Rysunek 5. Gdy przeciągniesz teraz formułę o 3 wiersze w dół, to G4 pozostanie dalej G4 (rys. 6). Rysunek 6. Wstawienie znaków dolara w Excelu przy adresie blokuje tę komórkę, czyli po przeciągnięciu formuły, komórka pozostaje niezmieniona. Zwróc uwagę na to, że C5 wciąż zamienia się na C8, więc możesz swobodnie wybrać, która z komórek ma być zablokowana. Kiedy, w praktyce, najlepiej wstawiać dolary? Gdy zaczynamy używać dolarów w adresach komórek, najczęściej problem sprawia rozpoznanie, w którym miejscu te dolary się przydadzą. Taką podstawową radą jest to, że blokujemy te komórki, których mamy jedną sztukę. Patrząc na przykład MIESIĄCE (rys. 6), ilości produktów mamy wiele (dla każdego miesiąca inna ilość), ale cena produktu jest tylko jedna (stała dla wszystkich miesięcy) – więc wstawiamy znaki dolara przy cenie. Poniżej przykład KURS (rys. 7), w którym przeliczamy kwoty w PLN na kwoty w USD. Mamy wiele kwot w PLN (B6, B7, B8, itd.), ale tylko jeden kurs wymiany tych walut (D4), więc dolary dodajemy przy kursie ($D$4). Rysunek 7. KURS. Wygodny sposób na wstawianie znaków dolara w Excelu Gdy chcesz wstawić dolary do adresu komórki, to zamiast wpisywać te dolary ręcznie, możesz użyć skrótu klawiszowego: Musisz mieć otwartą formułę. Jeśli jesteś w trakcie jej pisania, to siłą rzeczy masz formułę otwartą. Jeśli chcesz wrócić do formuły po jakimś czasie, żeby ją poprawić, to kliknij w komórkę dwukrotnie, albo zaznacz komórkę i wejdź w pasek formuły (wszystkie powyższe czynności dają ten sam efekt). Ważne jest, żeby być „wklikniętym” w formule przy adresie, który chcesz blokować, czyli ta pionowa migająca kreska musi znajdować się obok tego adresu (w przykładzie KURS, rys 7 – albo przed „D”, albo między „D” a „3” albo po „3”). Następnie, naciśnij na klawiaturze klawisz F4. Powinny się wstawić 2 dolary. Jeśli tak się nie dzieje, to prawdopodobnie masz na swojej klawiaturze włączone klawisze funkcyjne, więc musisz nacisnąc klawisz „fn” razem z „F4” (klawisz „fn” znajduje się obok lewego CTRL). Gdy przyzwyczaisz się do tego skrótu to zobaczysz jak bardzo ułatwia on pracę z dolarami w Excelu. Spróbuj nacisnąć F4 kilkukrotnie. Zobaczysz, że zmienia on sekwencję dolarów, czyli: Pierwsze naciśnięcie wstawia 2 dolary: $D$3. Drugie naciśnięcie wstawia 1 dolara przed liczbą: D$3. Trzecie naciśnięcie wstawia 1 dolara przed literą: $D3. Czwarte naciśnięcie usuwa dolary: D3. Kolejne naciśnięcia powtarzają tę samą sekwencję. Do czego przydają się D$3 albo $D3, czyli pojedyczne dolary? Czytaj o tym w dalszej części. Dużo więcej filmów z dolarów w Excelu Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej zastosowań dla dolarów. Wstawianie tylko jednego znaku dolara w Excelu Wstawianie tylko jednego dolara w adresie komórki blokuje ją tylko częściowo. Aby wyjaśnić to, posłużę się przykładem CENNIK (rys. 8). W wierszach znajdują się kolejne produkty oraz ich ceny. Chce za pomocą formuły stworzyć cennik, czyli obliczyć ceny dla każdego z produktów, w przypadku różnych rabatów. Wielkość rabatu zależy od tego ile sztuk produktu zostało kupionych. Jeśli ktoś kupił do 5 sztuk, to rabat wynosi 1 zł, jeśli od 5 do 10 sztuk, to rabat wynosi 3 zł, jeśli od 10 do 15 sztuk, to rabat wynosi 5 zł, itd. Rabaty umieszczone są w kolejnych kolumnach. Rysunek 8. Przykład CENNIK. Podane rabaty (1 zł, 3 zł, 5 zł, itd.) to rabaty od ceny jednostkowej i takie ceny jednostkowe też chcemy obliczyć w tabeli – zobacz rysunek 9 (wyliczono ceny dla 2 pierwszych produktów). W D6 cena jest bez zmian, w E6 cena spada o 3 zł, w F6 cena spada o 5 zł, itd. Rysunek 9. Czym ten przykład różni się od poprzednich? Tym, że formułę będziemy przeciągać nie tylko z góry na dół, ale też z lewej do prawej. I to jest bardzo ważna różnica, która sprawia, że często będziemy używać nie podwójnych, a pojedynczych dolarów. Zacznijmy rozwiązywać to zadanie podobnie jak wcześniejsze, czyli wstawiam formułę, gdzie zapisuje dolary przy D5. Oczywiście formuła odejmje od ceny (C6) kwotę rabatu (D5) (rys. 10). Rysunek 10. Jeśli przeciągnę tę formułę tylko w dół (tak jak we wcześniejszych przypadkach), to wszystko wygląda dobrze, a wyniki są prawidłowe (rys. 11). Rysunek 11. Teraz wprowadzimy ten nowy element, czyli przeciągnięcie formuły w prawo. Przeciągną na razie tylko tę formułę z pierwszego wiersza. Widać, że C6 niepotrzebnie przesunęło się na G6, a D5 powinno przesunąć się na H5, ale tego nie zrobiło (rys. 12). Więc wszystko jest źle, włącznie z wynikiem formuły. Rysunek 12. Jak więc rozwiązać ten problem. Trzeba uświadomić sobie, że czasem chcemy w adresie komórki zablokować tylko wiersz, albo tylko kolumnę, a nie oba elementy jednocześnie. Tak jest w tym przykładzie: Gdy przeciągnęliśmy formułę w dół, C6 miało przesuwać się do kolejnych wierszy (C7, C8, C9, itd.), więc wiersza w C6 nie powinniśmy blokować (rys. 11) . Gdy przeciągnęliśmy formułę w prawo, to C6 zmieniło nam się na G6, a powinno pozostać dalej C6 (rys. 12). Czyli musimy zablokować kolumnę w C6, czyli zapisać $C6. Dolar blokuje zawsze „to przed czym stoi”, czyli $C6 zablokuje jedynie „C” (nie zablokuje „6”, czyli wiersza”) (rys. 13). Gdy przeciągnęliśmy formułę w dół, D5 nie miało przesuwać się do kolejnych wierszy (miało cały czas pozostać D5) (rys. 11), więc wiersz w D5 musimy zablokować, czyli zapisać D$5. Dolar blokuje zawsze „to przed czym stoi”, czyli D$5 zablokuje jedynie „5”. Gdy przeciągnęliśmy formułę w prawo, to D5 pozostało dalej D5, a powinno zmienić się na kolejne kolumny (D5, E5, F5, itd.) ( . Czyli nie możemy blokować kolumny w D5, czyli musimy pozostawić D$5 ( Rysunek. 13. Jeśli temat dolarów w Excelu jest dla Ciebie nowy, to blokowanie pojedynczymi znakami dolarów będzie na początku nieco kłopotliwe, więc nie zrażaj się tym, że nie od razu każdą formułę jesteś w stanie z miejsca perfekcyjnie zapisać. Wymaga to trochę ćwiczeń, czyli tworzenia kolejnych formuł. Jeśli chcesz poćwiczyć, oglądając filmy szkoleniowe i pobierając kolejne ćwiczenia, to zapraszam się do naszych kursów z Excela online, gdzie możesz za darmo przetestować tę platformę i przećwiczyć dolary w Excelu. Moja podpowiedź jest taka, aby zastanowić się z czego będzie Twoja formuła Excelowa zawsze korzystać: w CENNIKU (rys. 13) korzystasz z ceny produktu oraz z rabatu. Cena produktu jest zawsze w kolumnie C, a rabat zawsze w wierszu 5. Idę więc do formuły „=C6-D5” i w ciemno blokuję „C” oraz „5”. Powiązane wpisy poradnikowe Lesson 8: Formaty liczbowe /en/tr_pl-excel/formatowanie-komrek/content/ Czym są formaty liczb? Gdy pracujesz z arkuszem kalkulacyjnym, dobrym pomysłem jest korzystanie z odpowiednich formatów liczbowych dla swoich danych. Formaty liczb informują arkusz kalkulacyjny, jakiego rodzaju danych używasz, na przykład wartości procentowych (%), walutowych ($), godziny, daty i tak dalej. Obejrzyj poniższy film, aby dowiedzieć się więcej o formatach liczb w Excelu. Dlaczego warto korzystać z formatów liczb? Formaty liczb nie tylko ułatwiają czytanie arkusza kalkulacyjnego, ale także ułatwiają korzystanie z niego. Kiedy stosujesz format liczbowy, wskazujesz arkuszowi kalkulacyjnemu, jakiego typu wartości są przechowywane w komórce. Na przykład format daty informuje arkusz kalkulacyjny, że wpisujesz określone daty z kalendarza. Pozwala to arkuszowi kalkulacyjnemu lepiej zrozumieć dane, co może pomóc w zapewnieniu spójności danych i prawidłowym obliczaniu formuł. Jeśli nie musisz używać określonego formatu liczb, arkusz kalkulacyjny domyślnie zastosuje ogólny format liczb. Ogólny format może jednak wprowadzać niewielkie zmiany w formatowaniu Twoich danych. Stosowanie formatów liczbowych Podobnie jak inne rodzaje formatowania, takie jak zmiana koloru czcionki, zastosujesz formaty liczbowe, zaznaczając komórki i wybierając żądaną opcję formatowania. Istnieją dwa główne sposoby wyboru formatu liczb: Przejdź na kartę Narzędzia główne, kliknij rozwijane menu Format liczb w grupie Liczby i wybierz żądany format. Kliknij jedno z szybkich poleceń formatowania liczb poniżej rozwijanego menu. Możesz także wybrać żądane komórki i nacisnąć Ctrl + 1 na klawiaturze, aby uzyskać dostęp do dodatkowych opcji formatowania liczb. W tym przykładzie zastosowaliśmy format liczbowy Waluty, który dodaje symbole walutowe ($) i wyświetla dwa miejsca dziesiętne dla dowolnych wartości liczbowych. Jeśli wybierzesz dowolne komórki z formatowaniem liczb, możesz zobaczyć rzeczywistą wartość komórki na pasku formuły. Arkusz kalkulacyjny użyje tej wartości w formułach i innych obliczeniach. Prawidłowe korzystanie z formatów liczb Formatowanie liczb to coś więcej niż wybieranie komórek i stosowanie formatu. Arkusze kalkulacyjne mogą automatycznie stosować formatowanie liczb na podstawie sposobu wprowadzania danych. Oznacza to, że musisz wprowadzić dane w sposób zrozumiały dla programu, a następnie upewnić się, że komórki używają właściwego formatu liczb. Na przykład poniższy obraz pokazuje, jak poprawnie używać formatów liczbowych dla dat, wartości procentowych i godzin: Teraz gdy wiesz więcej na temat działania formatów liczb, przyjrzymy się kilku formatom liczb w akcji. Formaty procentowe Jednym z najbardziej pomocnych formatów liczb jest format procentowy (%). Format ten wyświetla wartości jako wartości procentowe, na przykład 20% lub 55%. Jest to szczególnie pomocne przy obliczaniu takich danych, jak wysokość podatku od sprzedaży lub napiwek. Gdy po liczbie wpisany zostanie znak procentu (%), format procentowy zostanie automatycznie zastosowany w danej komórce. Jak pamiętasz z lekcji matematyki, procent może być również zapisany w postaci dziesiętnej. Zatem 15% jest tym samym co 0,15, 7,5% to 0,075, 20% to 0,20, a 55% to 0,55 i tak dalej. Możesz przejrzeć tę lekcję z naszych samouczków matematycznych, aby dowiedzieć się więcej o konwersji wartości procentowych na dziesiętne. Formatowanie procentowe jest przydatne w wielu sytuacjach. Zwróć uwagę, jak stawka podatku od sprzedaży przedstawiona na przykładowych obrazkach poniżej jest różnie formatowana dla każdego arkusza kalkulacyjnego (5, 5% i 0,05): Jak widać, obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym po lewej stronie nie zadziałały poprawnie. Bez formatu liczb procentowych nasz arkusz kalkulacyjny uważa, że chcemy pomnożyć 22,50$ przez 5, a nie 5%. Pomimo że arkusz kalkulacyjny z prawej strony nadal działa bez formatowania procentowego, środkowy arkusz jest łatwiejszy do odczytania. Formaty daty Za każdym razem, gdy będziesz pracować z datami, użyj formatu daty, aby poinformować arkusz kalkulacyjny, że odnosisz się do określonych dat kalendarza, takich jak 15 lipca 2014 r. Formaty dat umożliwiają także pracę z potężnym zestawem funkcji, które wykorzystują informacje o czasie i dacie do obliczenia poszukiwanej odpowiedzi. Arkusze kalkulacyjne nie rozumieją informacji w taki sam sposób, jak ludzie. Na przykład jeśli wpiszesz październik w komórce, arkusz kalkulacyjny nie będzie wiedział, że wprowadzasz datę, więc będzie traktować ją jak każdy inny tekst. Zamiast tego po wprowadzeniu daty musisz użyć określonego formatu, który obsługuje arkusz kalkulacyjny, na przykład miesiąc/dzień/rok (lub dzień/miesiąc/rok, w zależności od kraju, w którym się znajdujesz). W poniższym przykładzie wpiszemy 10/12/2014 jako 12 października 2014 r. Nasz arkusz kalkulacyjny automatycznie zastosuje format numeru daty do komórki. Gdy data jest poprawnie sformatowana, możemy wykonywać różne operacje na naszych danych. Na przykład możemy użyć uchwytu wypełniania, aby otrzymać kolejne daty w kolumnie. W każdej następnej komórce pojawi się inny dzień. Jeśli format daty nie został automatycznie zastosowany, oznacza to, że arkusz kalkulacyjny nie zrozumiał wprowadzonych danych. W poniższym przykładzie wpisaliśmy March 15th (15 marca). Arkusz kalkulacyjny nie rozumiał, że mamy na myśli datę, więc komórka ta nadal używa ogólnego formatu liczb. Z drugiej strony, jeśli wpiszemy March 15 (bez „th”), arkusz rozpozna zawartość komórki jako datę. Ponieważ data nie zawiera roku, arkusz kalkulacyjny automatycznie doda bieżący rok, więc data będzie zawierać wszystkie niezbędne informacje. Możemy również wpisać datę na kilka innych sposobów, jak 3/15, 3/15/2014 lub March 15 2014, a arkusz nadal rozpozna ją jako datę. Spróbuj wprowadzić poniższe daty w arkuszu kalkulacyjnym i sprawdź, czy format daty zostanie automatycznie zastosowany: 10/12październik12 październikaPaździernik 2016 r10/12/201612 października 2016 r2016 r12 października Jeśli chcesz dodać bieżącą datę do komórki, możesz wykorzystać skrót Ctrl +; jak pokazano na poniższym filmie. Inne opcje formatowania daty Aby uzyskać dostęp do innych opcji formatowania daty, kliknij rozwijane menu Format liczb i wybierz opcję Więcej formatów liczb. Opcję te umożliwiają formatowanie daty na różne sposoby, np. poprzez wyświetlanie dnia tygodnia czy pominięcie roku. Pojawi się okno dialogowe Formatuj komórki. Tutaj możesz wybrać żądaną opcję formatowania daty. Jak widać na pasku formuły, niestandardowy format daty zmienia nie tylko aktualną datę w naszej komórce, ale także sposób jej wyświetlania. Wskazówki dotyczące formatowania liczb Oto kilka wskazówek, jak uzyskać najlepsze wyniki dzięki formatowaniu liczb: Zastosuj formatowanie liczb do całej kolumny: jeśli planujesz użyć jednej kolumny dla określonego typu danych, takich jak daty lub wartości procentowe, możesz łatwiej wybrać całą kolumnę, klikając literę oznaczającą daną kolumnę i stosując wybrane formatowanie liczb. W ten sposób wszelkie dane dodane do tej kolumny w przyszłości będą miały już prawidłowy format liczb. Pamiętaj, że formatowanie liczb zwykle nie wpływa na wiersz nagłówka. Dokładnie sprawdź swoje wartości po zastosowaniu formatowania liczb: jeśli zastosujesz formatowanie liczb do istniejących danych, możesz uzyskać nieoczekiwane wyniki. Na przykład zastosowanie formatowania procentowego (%) do komórki o wartości 5 da 500%, a nie 5%. W takim przypadku należy poprawnie wpisać wartości w każdej komórce. Jeśli odwołujesz się w formule do komórki z formatowaniem liczb, arkusz kalkulacyjny może automatycznie zastosować to samo formatowanie liczb w nowej komórce. Na przykład, jeśli użyjesz w formule wartości z formatowaniem walutowym, w wartości obliczonej również zostanie użyty format walutowy. Jeśli chcesz, aby Twoje dane były wyświetlane dokładnie tak, jak zostały wprowadzone, musisz użyć formatu liczb tekstowych. Ten format jest szczególnie dobry w przypadku liczb, których nie chcesz wykorzystywać do obliczeń, takich jak numery telefonów, kody pocztowe lub liczby rozpoczynające się od 0, np. 02415. Aby uzyskać najlepsze wyniki, możesz zastosować format liczb tekstowych przed wprowadzeniem danych do komórek. Zwiększanie oraz zmniejszanie liczby miejsc dziesiętnych Polecenia Zwiększ dziesiętne i Zmniejsz dziesiętne pozwalają kontrolować liczbę miejsc dziesiętnych wyświetlanych w komórce. Te polecenia nie zmieniają wartości komórki; zamiast tego wyświetlają wartość do określonej liczby miejsc po przecinku. Zmniejszenie dziesiętne spowoduje wyświetlenie wartości zaokrąglonej do danego miejsca po przecinku, ale rzeczywista wartość w komórce będzie nadal wyświetlana na pasku formuły. Polecenia Zwiększ dziesiętne i Zmniejsz dziesiętne nie działają z niektórymi formatami liczb, takimi jak Data i Ułamek. Wyzwanie! Otwórz nasz zeszyt komórce D2 wpisz dzisiejszą datę i naciśnij klawisz komórkę D2 i sprawdź, czy używa formatu daty. Spróbuj zmienić go na inny format daty (na przykład Data długa).W komórce D2 użyj okna dialogowego Formatuj komórki, aby wybrać format daty stawkę podatku od sprzedaży w komórce D8 na format format waluty do całej kolumny komórce D8 użyj polecenia Zwiększ dziesiętne lub Zmniejsz dziesiętne, aby zmienić liczbę miejsc dziesiętnych na jedno. Komórka powinna wyświetlić 7,5%.Po zakończeniu arkusz kalkulacyjny powinien wyglądać następująco: /en/tr_pl-excel/praca-z-wieloma-skoroszytami/content/